Co dwa psy, to nie jeden – czyli jak wprowadzić drugiego psa do domu?
Jak przeżyć w wielopsim domu i nie zwariować? Na co powinieneś przygotować się, planując powiększenie domowego stada? Jak pracować z więcej niż jednym psem bezpiecznie i odpowiedzialnie? Uniknij totalnego chaosu i zobacz, jak budować dobrą i mądrą relację między swoimi psami.
15 zasad szczęśliwego opiekuna wielopsiej rodziny
1. Każdy pies to mniej czasu/energii dla pozostałych – bierz psy odpowiedzialnie.
2. Nie bierz psów w podobnym wieku, odczekaj 2-3 lata. Starszy pies będzie nauczycielem, a nie konkurentem o Twoją uwagę.
W DOMU:
3. Ucz hasła „na miejsce”, aby uczyć psa odchodzenia, gdy coś się dzieje (rosną emocje) oraz by mieć narzędzie do przerywania potencjalnych konfliktów między psami.
4. Na czas budowania pomocnych rutyn i dobrych relacji między psami, usuń wszystko co mogłoby rodzić konflikty (zabawki, kapcie). Może się fajnie sprawdzić posiadanie w domu większej ilości legowisk niż psów, po to, aby nie konkurowały o miejsce.
5. Traktuj dom jako miejsce wypoczynku – nie pozwalaj na zabawy psiaków. W ten sposób unikniesz potencjalnych konfliktów (które mogą wybrzmieć dopiero później, przy dorastaniu).
6. Nie pozwalaj psom na samodzielne rozwiązywanie konfliktów – wkraczaj do akcji i pilnuj spokoju (chyba, że jeden z Twoich psów ma wysokie kompetencje społeczne i wiesz, że sobie z sytuacją poradzi).
7. Karm psy osobno lub w oddaleniu. Ten, który skończy pierwszy, nie może wpatrywać się w tego drugiego czy stresować go w inny sposób.
8. Nie pozwalaj na zaczepki, zabieranie sobie zabawek czy jedzenia.
TRENING:
9. Ucz swoje psy czekania – np. gdy jeden pracuje, drugi leży na posłaniu. Często go na nim nagradzaj. Dzięki temu przesuwasz mu granice frustracji i dbasz o spokojne emocje i akceptację.
10. Ćwicz rezygnację (czyli odwołanie od różnych bodźców) z każdym ze swoich psów – łatwiej będziesz je wtedy kontrolować, bo będzie łatwiej im przekierować się np. z grożenia na odejście.
11. Ucz imienia i posługuj się nim przy wydawaniu smaków – pozostałe psy będą widziały, kto teraz otrzymuje smaka i zmniejszy to frustrację pozostałych.
12. Dodatkowe ćwiczenie: gdy daję jednemu psu smakołyki (+ wymawiam imię, jak wyżej), to zawsze pozostałe psy też je otrzymują po to, aby kreować w nich pozytywne skojarzenia: „świetnie, ze ten zjada bo to oznacza, że ja też zjem!”.
SPACER:
13. Gdy masz młodego psa lub przepracowujesz jakiś problem, niezbędne mogą być OSOBNE spacery. Przy młodym psie pozwoli to na skupieniu się tylko na nim.
14. Uważaj na sytuacje, które podnoszą emocje – bo psy mogą próbować wyładować się na sobie poprzez atak. To może być wychodzenie z domu, początek spaceru, gdzie psy luźno biegają, szczekanie na przechodzące osoby/psy/auta za ogrodzeniem. Nie dopuszczaj do takich momentów poprzez tzw. zarządzanie (bierz psy na smycz ZANIM się podniosą emocje, odwracaj uwagę jedzeniem, nagradzaj pożądane zachowania, puszczaj psy naprzemiennie podczas spaceru).
PAMIĘTAJ: 15. Absolutnie niedopuszczalne w mojej psiej rodzinie jest przekraczanie granic jednego psa przez drugiego. Zawsze stoję na straży ich komfortu i wkraczam, jeśli jest potrzeba.
Dwa psy lepsze niż jeden?
• Dla właściciela to możliwość obserwowania procesu budowania/zmiany relacji, dynamiki stada i okazja do nauki psiego języka 24h/dobę .
• Towarzysz dla naszego psa – mając siebie, mogą zwiększać swoje kompetencje społeczne. Życie w stadzie jest mniej nudne, zwłaszcza w sytuacjach, gdy właściciel nie ma zbyt wiele czasu dla psów. • Trenując, mamy możliwość pracy z różnymi typami/charakterem psów.
• Wykorzystując konkurencję, możemy zwiększać motywację psów do pracy z nami (robiąc to umiejętnie) – zwłaszcza psów słabo zmotywowanych.
• Gdy odchodzi jeden z psów, może nam być łatwiej przetrwać trudny okres żałoby, bo musimy opiekować się pozostałymi. Nie zostajemy sami.
Marta Kamińska – trenerka psów, szkoła DogOn