Jak pracować z mikro psem?

Obedience czyli posłuszeństwo. W kontekście mikro psów to termin, o którym niesłychanie często się zapomina. Wielu opiekunów nie widzi potrzeby uczenia psów małych ras czegokolwiek, a przecież są one świetnym materiałem do szkolenia!

Małe psy uczą się równie chętnie jak duże, jedynie technikę uczenia należy dostosować do niewielkiego rozmiaru. Czasami warto wprowadzić pomoce, które ułatwią nam ten proces. Sama rozpoczęłam swoją przygodę z mikro psami stosunkowo niedawno, bo około 4 lata temu. Łatwiej mi teraz dostrzec problemy, z jakimi mierzą się opiekunowie małych psów. Zachęcam ich do pracy z nimi i właściwego wychowania.

Wychowanie a posłuszeństwo

Czy wychowanie to to samo co posłuszeństwo? Co łączy jedno z drugim? Wychowaniem nazwiemy wyznaczanie psu granic oraz wskazywanie wzorców zachowań odpowiednich w różnych sytuacjach. Posłuszeństwo natomiast to wykonywanie przez psa konkretnych poleceń. Zarówno wychowując psa, jak i ucząc go wykonywania konkretnych komend, poleceń czy sztuczek, budujemy z nim relację. Relację, która później bardzo przydaje się w różnych codziennych sytuacjach.

Skupienie uwagi

Zacznijmy od początku, czyli skupienia uwagi psa na przewodniku, co jest podstawą do wszelkich kolejnych aktywności. To ćwiczenie proste do wykonania w domu, jednak znacznie trudniej bywa w warunkach, w których pojawiają się rozproszenia. Jeżeli pies jest bardzo malutki, na początku nauki możemy posadzić go na kolanach, aby ułatwić mu zadanie. Kiedy już zrozumie ćwiczenie, zmieniamy warunki – stawiamy go na ziemi, na różnych innych podłożach, trenujemy w różnych sytuacjach. Małe psy często bywają strachliwe, dlatego staramy się być blisko psa i uczyć go, że z nami jest bezpieczny. Budujemy zaufanie do siebie, zawsze dajemy mu wsparcie. W przyszłości, w trudnej dla siebie sytuacji, pies będzie szukał w nas oparcia, a nie uciekał w przeciwnym kierunku.

Socjalizacja

Ze względu na swój rozmiar małe psy są niezwykle często słabo socjalizowane. Wielu opiekunów po prostu boi się, że większy pies zrobi im krzywdę. Na widok dużego psa, maluch jest natychmiast brany na ręce – to daje mu sygnał, że widok dużego psa oznacza niepokój i zagrożenie. Izolowanie naszego pupila nauczy go traktowania reszty psów jako potencjalnego niebezpieczeństwa i może doprowadzić do tego, że przy spotkaniu będzie szczekać czy atakować ze strachu. W takiej sytuacji również pomocne może być ćwiczenie skupienia uwagi – zaproponowane psu odpowiednio wcześnie pozwoli uniknąć konfrontacji z innym nadchodzącym ulicą czworonogiem.

Samo odwrócenie uwagi od sytuacji trudnej bardzo pomaga w codziennym życiu z małym psem.

Energia

Mały pies tak samo jak ten większy potrzebuje spożytkować jakoś swoją energię. Jest to o tyle łatwiejsze, że większość ćwiczeń można wykonywać w domu niezależnie od pogody czy pory roku. Wystarczy odpowiednio przygotować podłoże, czyli ćwiczyć na dywanie lub podłodze wyłożonej gumowymi puzzlami albo drybedem. Nawet takie ćwiczenia jak obieganie pachołka czy aport są w zasięgu domowych możliwości. Chodzenie przy nodze, zwroty, zostawanie, patyczki bez problemu wykonacie w salonie lub przedpokoju. Uwielbiam naukę poprzez kształtowanie zachowań! Wystarczy dać psu możliwość samodzielnego myślenia, aby przekonać się jakie to mądre i pojętne stworzenie.

Obserwowanie procesu uczenia się jest lepsze od oglądania filmów w tv! Jeżeli skupienie uwagi macie już zrobione, nauka kolejnych ćwiczeń nie stanowi większego problemu.

Lęk przed ludźmi

Jeden z moich maluchów jest bardzo nieufny w stosunku do obcych ludzi. Dzięki temu, że ćwiczymy obedience, pięknie zalicza kolejne wystawy, choć dotyk sędziego nie należy do komfortowych dla niego sytuacji. Jednak wsparcie z mojej strony pozwala przezwyciężyć strach i pokazać się najlepiej, jak potrafi. Wyuczone chodzenie przy nodze również fantastycznie wygląda na ringu wystawowym.

Wspólny czas

Ze względu na rozmiar, mikro psa można zabrać ze sobą niemal wszędzie. Naszym zadaniem jako opiekunów jest zadbanie o to, aby nasz pies potrafił się zachować i dostosować do warunków, w jakich się znalazł. Przede wszystkim pamiętajmy o jego komforcie i poczuciu bezpieczeństwa. Sama bardzo często zabieram swoje psy na obiad do restauracji, do rodziny czy do pracy. Wymagam wtedy od nich konkretnego zachowania, które nie będzie uciążliwe dla mnie i innych osób. Ćwicząc z nimi obedience i kształtując takie zachowania – tworzymy relację!